|
Rúna Vala...að skrifa ritgerð. Hmmm...já, það er nú það!!! Það er alltaf gaman að skrifa ritgerðir, ekki satt? Ég á að skila ritgerð og halda fyrirlestur á fimmtudaginn um félagsfælni. Ég hef leitað um allt netið og fundið ýmislegt, en allsstaðar stendur það sama: Fólk með félagsfælni þjáist af líkalmegum einkennum, svo sem svita, titringi og stami og er hrætt um að aðrir sjái sem gerir það enn nervusara. Þeim finnst allir vera að horfa á sig og gagnrýna, fylgjast með hverri hreyfingu og gera grín af þeim. Þetta gengur jafnvel svo langt að fólk hættir að fara út fyrir hússins dyr. En hvar er hægt að gera til að laga þetta? Ég á eftir að komast að því og líklega verður afgangurinn af ritgerðinni um það.
En það var Valentínusardagurinn í gær og besti vinur minn var minn Valentínus...svolítið sorglegt, en þó ekki. Ég á fullt af vinum sem standa með mér í blíðu og stríðu þótt þeir séu stundum að vinna og komast ekki. Maður sér það á fjöldanum sem kom í afmælið mitt :D Maður gleymir því stundum og verður leiður...svona eins og gengur og gerist. EN þegar manni finnst eins og enginn taki eftir manni og allt sé vitlaust sem maður segir kann maður að meta betur en ella þegar einhver kemur og knúsar mann eða talar við mann að fyrra bragði. Ég held að það sé hollt fyrir alla að vera svolítið a-social stundum, þá finnur hvað þarf oft lítið til að kæta mann.
skrifað af Runa Vala
kl: 17:10
|
|
|
